Huubs vis ruikt naar benzine
Alice is beleidsadviseur en woont in het bos. Ze is achter in de 50 en zegt: “Het leven begint op te schieten.” Alice zou het leuk vinden om met iemand in zee te gaan.
Huub is keukendesigner. Hij klust graag. En hij is vrijgezel, op zoek naar een relatie zodat het eten klaar staat als ‘ie thuiskomt.
Na het avondeten plof ik graag op de bank. Languit onder een dekentje zap ik op doordeweekse dagen vaak naar NPO 3. Ik kijk dan naar First Dates, een tv-programma waarin 2 mensen daten tijdens een diner.
Terwijl Victor, de barman met de blauwe ogen, een Chardonnay voor Alice inschenkt, vraagt hij waar zij naar op zoek is. Veeleisend lijkt Alice niet: “Als de conversatie maar lekker loopt.” Dan komt Huub binnen, hij bestelt een mojito.
De 2 vrijgezellen worden na de ongemakkelijke kennismaking aan de bar naar hun tafel begeleid. O ja, als het kijken van First Dates ook jouw guilty pleasure is: ja, ik mis gastheer Fred ook én waarom heeft deze gastvrouw elke uitzending hetzelfde pak aan?
Huub uit Helmond is carnavalsvierder. Alice uit Breda vindt ’t niks. Te druk. Te massaal. En een zuippartij. Ze denkt ook dat veel mensen de essentie van carnaval niet hebben meegekregen. Uhm, is de essentie van carnaval dan niet druk-massaal-zuippartij?
Alice legt een berg met kaarten op tafel. Om het gesprek ‘wat te onderbreken’. Ze vraagt Huub zijn beroerdste restaurantervaring te delen. Eindelijk. De 2 vijftigers lijken iets gemeen te hebben: ze hebben allebei hun beroerdste restaurantervaring in Griekenland opgedaan. De vis van Huub rook naar benzine. Alice kreeg een salade met sardientjes geserveerd in plaats van een tonijnsalade. Een desillusie.
Aan het einde van elk diner komt het beruchte kistje op tafel. Hierin zit de rekening. Huub biedt aan om te betalen. Alice is voor gelijkwaardigheid en staat erop om te splitten. En zo geschiedde.
Na afloop van de date vertellen Alice en Huub of ze een volgende date zien zitten. Dit is het moment dat ik mij afvraag of Alice dit als een date zag of als een sollicitatiegesprek.
Alice: “Ik vond het een heel leuk gesprek. Dankjewel. Erg leuk maar ik zag onvoldoende aanknopingspunten.” Huub had een tweede date wel zien zitten. Je zag ‘m dan ook opveren bij het eerste deel van haar antwoord. Tot het vierletterwoord maar volgde.
Alles voor het woord maar is niet waar. Zo werkt het in ons onbewuste brein. Ook bij Huub. Dus waar Alice hoop creëerde met: “Ik vond het een heel leuk gesprek”, kwam de (zakelijke) afwijzing die daarop volgde dubbel zo hard aan. Arme Huub.
Het vierletterwoord maar is magisch. En zo zijn er nog 6 magische woorden waar ik alles over vertel tijdens de e-learning 'De 7 magische woorden'.Word jij de HansKlok onder de marketeers en tekstschrijvers? Geen gemaar.
