Voel je je een beetje jarig?

Voel je je een beetje jarig? En hoe is het nou om 46 te zijn? Mocht je kiezen wat je ging eten?

Vorige week was ik jarig. Ik werd 46 jaar jong 🥳. Het was weer zo’n typische dag waar ik van die goedbedoelde maar oh zo clichématige vragen op me kreeg afgevuurd. En al die goedbedoelde vragen bij elkaar opgeteld zijn voor mij al reden genoeg om mijn verjaardag vooral niet te groots vieren. Des te minder mensen = des te minder clichématige vragen.

Tuinkringverjaardagen
Nog een reden dat ik mijn verjaardag klein vier is omdat ik 9 van de 10 verjaardagsfeestjes niks aan vind. Zo’n feestje waar je opgedirkt en hangend op een tuinstoel in kringopstelling beleefd zit te doen. Gesprekken moet voeren met mensen die je soms amper kent. Of waar je niets mee hebt. Gelukkig word je soms uit een awkward gesprek gered als de zoveelste achtertante binnenkomt. Die je dan 3 zoenen geeft waarbij je haar snorharen voelt prikken in je wang. Dat dus.

Mijn ervaring leert dat 9 van de 10 ‘feestjes’ zo zijn
Dat betekent wel dat ik 1 op de 10 keer een feest heb dat ik echt niet wil missen. Waar de tuinstoelen gewoon in de tuin blijven staan, zodat de woonkamer ruimte biedt voor 1 grote dansvloer. Waar alle achtertantes welkom zijn, maar niet komen omdat er geen advocaat met slagroom wordt geserveerd. Je weet wel: zo’n feest waar nog 364 dagen over wordt nagepraat. Tot de volgende verjaardag.

Zo werkt het ook met tekst
9 van de 10 teksten zijn nietszeggende teksten waarin vooral beleefd wordt gedaan, maar waar er niets gebeurt. En dus blijft ook conversie uit. 1 op de 10 teksten is spraakmakend, zet mensen in actie (laat ze dansen) en is memorabel.

Wil jij ook mensen tot actie aanzetten met spraakmakende teksten?
Laten we dat doen. Kom in contact. Tijdens een presentatie, training of consult maken we samen korte metten met braaftaal en heten we lef-tekst welkom. Wie weet doen we ook nog een dansje als tekstspecialisten onder elkaar. Gewoon omdat het kan.